خدایا همیشه و هر جایی کنا رم بودی هر وقت ترسیدم پناهم بودی هر وقت خسته شدم تکیه گاهم همیشه روی شن ها ی ساحل دریای زندگی من با اینکه همیشه تنها بودم دو تا رد پا دیده می شد پایی که پا به پای من می اومد ودر هر لحظه حامی بزرگ منه کوچیک بود از همهء غصه هام و قصه هام خبر داشت حتی او ناییکه  برای خودم غریبه بودن اما خدایا چرا چرا اون روز تو اون گرفتاری تنهام گذاشتی چرا مثل همیشهحمایتم نکردی مگه نگفتی بنده برام بنداست صداکنه به دادش می رسم چرا دیگه روی شن های ساحل فقط یه رد پا ست چرا

چون تو کم اوردی ای بندهء بیپناه من و اونجا توی اون مشکل فقط من پیش رفتم و به این خا طره که فقط یه رد پا هست مطمئن باش هر جایی تو هر برگ از کتاب زندگیت فقط  حضور یکی را احساس کردی بدون تو اونجا نبودی ومن به جات و برای کمک به تو حل اون مشکل را به دوش گرفتم